پروردگارا مرا ببخش … از اینکه
از اینکه گاهی احساساتم بر عقلم غلبه کرده !
از اینکه زبانم گفت بفرمائید ولی دلم گفت نه !
از اینکه در حال سخن گفتن کسی به آن بی اعتنا بودم !
از اینکه کار بد دیگران را به رخشان کشیدم !
از اینکه به یاد همه بودم غیر از تو !
از اینکه حق با من نبود ، ولی لجبازی نمودم !
از اینکه بر کوچکترها بزرگی کردم !
از اینکه گاهی صدایم زدند ولی خودم را به نشنیدن زدم !
از اینکه اعتمادم به بندگانت بیشتر از ایمان و اعتماد به تو بود !
از اینکه غذا خوردنم هیچوقت ترک نشد ، ولی نمازم بارها قضا شد !
از اینکه معذرت خواستن برایم مشکل بود و از آن دوری کردم !
از اینکه تظاهر به دانستن مطلبی کردم که اصلا آنرا نمی دانستم !
از اینکه در موقع گناه از یک طفل خجالت کشیدم ولی از تو شرم نکردم !
از اینکه حاضر نشدم بگویم نمی دانم حتی در آن لحظه که نادانیم برملا شد!
از اینکه آنقدر که به آراستگی ظاهر خودم پرداختم به آراستگی باطنم نپرداختم !
از اینکه عیب دیگران را دیدم و بزرگ کردم ولی کوه عیب خود را ندیدم و کوچک شمردم !
از اینکه روزه را در نخوردن و ننوشیدن دانستم ،در حالیکه هیچکدام از اعضای بدنم روزه نبودند !
از اینکه در همه چیز با محاسبه دقیق سر و کار داشتم ولی به حساب نفس خویش نرسیدم !
از اینکه از نعمات بی شمار تو استفاده کردم ولی بندگان فقیر و بینوایت را فراموش کردم.
